Özellikle toplumsal medyanın tesiriyle son yıllarda herkes daha beyaz daha “mükemmel” gülüşler talep etmeye başladı. Diş beyazlatma, artık en sık talep edilen diş tedavilerinden biri haline geldi. Ne yazık ki birçok kişi, doktora gitmek yerine konutta kendi prosedürleriyle dişlerini beyazlatmaya çalışıyor. Bu da ağız sıhhati bakımından epey ziyanlı sonuçlara neden olabiliyor.
Okyanus Ağız ve Diş Sıhhati Polikliniği’nden Diş Tabibi Yunus Dener, konutta diş beyazlatma için sunulan seçenekler ve geri dönüşü imkansız hasarlar verebilen ziyanları hakkında şu bilgileri verdi:
KABARTMA TOZU DİŞ MİNESİNİ YOK EDER
“Soda ve bikarbonat, halı temizleme ve kokuları gidermenin yanı sıra, mayalama hususu ve meskende hoşluk bakımları için de kullanılıyor.
Çoğunlukla suyla karıştırılmış kabartma tozu dişleri beyazlatmak için inançlıdır, fakat bunu yaparken son derece nazik davranmalısınız ve sık kullanmamalısınız. Dişteki lekeleri çıkarmanın yolu, yüzey lekelerini aşındırmaktan geçer ancak bu usul çok sık kullanıldığında yahut çok kuvvetli uygulandığında diş minesini ortadan kaldırmak üzere bir sıkıntıya neden olur. Bu yüzden kabartma tozunu asla direkt dişlerinize uygulamayın.
MUZ KABUĞU, ÇİLEK, ZERDEÇAL
Muz kabuğunun iç kısmının direkt dişlere sürüldüğünde süratli ve kolay parlaklık sağladığı tez ediliyor. Muz kabuğunun dişleri beyazlatma teorisi, kabuğun yüksek potasyum ve magnezyum içeriğine sahip olması ve dişlere yapışması mantığına dayanır. Lakin bunun tesirli olduğuna dair rastgele bir delil yok.
Çilek de kelamda beyazlatıcı unsur olarak toplumsal medyada beğeni alıyor. Çileğin dişleri beyazlattığı tezi meyvenin asidikliği nedeniyle lekeleri temizleyeceği istikametindedir ki bu doğrudur. Fakat asit bunu dişlerinizi koruyan mineyi aşındırarak yapar, hasebiyle bu usul de makus bir tercihtir.
Zerdeçal, Hindistan cevizi, limon ve ceviz kabuğu üzere farklı beyazlatma uygulamaları da denenmekte ve tavsiye edilmektedir. Lakin bu tıp hususların dişleri beyazlatmada rastgele bir yararı olmadığı olsa bile yıpratıcı tesirleri unutulmamalıdır.
HİDROJEN PEROKSİT
Genellikle dezenfektan ve ağartıcı olarak kullanılan renksiz sıvı bir kimyasaldır. İnanması sıkıntı olsa da hidrojen peroksit birtakım beşerler tarafından beyazlatma gayesiyle dişlere sürülerek kullanılıyor.
Hidrojen peroksit kullanımı çok önemli bir durumdur ve kullanacağınız yüksek konsantrasyonlar diş etleriniz için çok makus olabilir. Düşük konsantrasyonda hidrojen peroksit gargara olarak yahut diş macununun içinde kullanıldığında daha inançlıdır. Lakin bunun yeniden de diş beyazlatma üzerinde fazla bir tesirinin olmayacağını unutmamanız gerekir.
GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYAN HASARLAR NELERDİR?
Kimyasal ya da doğal üzere görünen başka formüller, diş yüzeyinde yıpranma, ileri derece diş ve diş eti hassasiyeti üzere sorunlara sebep olabilir.
Dişleriniz canlılığını kaybedebilir ve enfeksiyona açık hale gelir.
Hidrojen Peroksit diş etine taşarsa buradaki canlı hücreler ölebilir ve kanlanması bozulup diş eti çekilmesi meydana gelebilir. Ayrıyeten diş eti, lisan yahut dudak üzere yumuşak dokulara temas ettiğinde yakabilir.
Beyazlatma süreçleri kulaktan dolma bilgilerle ve gereğinden fazla uygulanırsa, dişleriniz uzun vadede eski renginden daha koyu bir hal alabilir.
LAZERLE DİŞ BEYAZLATMA YÖNTEMİ
Klinik ortamında uygulanan lazerli diş beyazlatma formülü, uzman tabip tarafından gerçekleştirilir. Dişlere uygulanan beyazlatma jelinin UV ışığı yahut lazer yardımıyla aktive edilmesiyle gerçekleştirilen bu süreç ortalama bir saat kadar sürmektedir. Diş tabibi denetiminde yapılan beyazlatmanın rastgele bir ziyanı yoktur. Kliniklerde uygulanan prosedürler yıllar süren araştırma çalışmaları sonrasında onay almaktadır. Bireyden şahsa değişmekle birlikte kahve, kırmızı şarap, sigara dumanı üzere kromojenlere maruz kalmıyorsa, beyazlatılmış dişler genelde bir yıla kadar beyazlığını koruyabilmektedir.
DİŞLERİMİZ NEDEN SARARIR?
Diş renklenmesinin nedenleri iki ana kümeye ayrılabilir: İçsel ve dışsal renklenme. Bazen iç lekelenme olarak da isimlendirilen içsel lekelenme, genetik, yaş (zamanla daha sarı dentin açığa çıkaran mine aşınmasından), antibiyotikler, yüksek seviyede florür ve gelişimsel bozukluklar üzere faktörlere atfedilebilir ve diş çıkmadan evvel bile başlayabilir.
Dişin çıkmaya başlamasından sonraki dönemlerdeyse kimi diş onarımları dişte lekelenmeye neden olabilir. Bazen dış renklenme olarak da isimlendirilen bu durum, büyük ölçüde sigara, içecek ve besinlerdeki pigmentler, antibiyotikler ve demir yahut bakır üzere metaller üzere çevresel faktörlerden kaynaklanır. Bu kaynaklardan elde edilen renkli bileşikler, edinilmiş diş pelikülüne yahut direkt diş yüzeyine adsorbe edilerek bir lekenin oluşmasına neden olur.”
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
